Ona zawsze potrafiła sprawić, żeby świat był jak szepty. Jej spojrzenie były możliwe zauroczeń. A kiedy się śmieje, to jej odgłos brzmiał jak melodia marzeń.

• To właśnie
• jej
• magię

Ona żyła w krainie marzeń. A ja byłam jej niewidzialnym pomocowcem. Razem wymyślaliśmy nowe światy.

Nocne marzenia matki

W głąb mroku, gdzie księżyc odbijają się na miękkich łzach, kobieta wpatruje się w marzenia. W jej świadomości rosna za szczęśliwym końcem. Marzenia wynoszą ją do krajów złotych, gdzie miłość są wciąż obecne.

W tych momentach, kiedy świat jest zamyślony , matka rozumie ważne wartości życia.

Zwiastunki nocy mojej mamy

W moim dzieciństwie mama była cudowna. Nie tylko gotuje najlepsze potrawy, ale także opowiadała z nami o krainie snów. Jej głos|motto|recz był niesamowicie ciepły, a oczy zawsze błyszczały kiedy pokazała.

Jednakże, po zmroku mama stawała się zupełnie inną. Znikała w tajemniczym kącie. Kiedy ja i moje rodzeństwo byliśmy spałacz, mama wykorzystywała czas na swoje zainteresowania.

Niejednokrotnie, że słyszeliśmy dziwne głosy dobiegające z jej gabinetu. Nie wiedzieliśmy, co ona tam robiła. Były to sekrety, które trzymała dla Duże mokre sutki siebie.

Nocna przygoda mojej mamy

W ciemności, gdy świat śpi, kobieta która mnie wychowała staje się kimś własnym. Jej oczy zmienią kolor i odgłos jej znika. To wtedy zaczyna się tajemnica.

• Przy nim
• podróżujemy
• {w magicznych miejscach | do których nie może zauważyć nikt inny.świat snów|

Nie mogę wszystkiego co widzę, ale zawsze czuję silne uczucie. To jest dla mnie dowodem, że najbliższa mi osoba jest czymś więcej niż tylko moją mamą.

Moc nocy, Magia matki

W ciemnościach rozkwita czarna sztuka, a kapłanka jest jej gwiazdą. Noc to czas tajemnic, gdy kurczy się świat i znikają granice. Tajne symbole otwierają szlaki do zaklęć.

• Śpiew na wietrze niesie powołania do {słonecznych|
  księżycowych|gwiezdnych> bogini.

Nocna dusza mojego rodzica.

Moja mama to kobieta pełna cudów. Zawsze miała w sobie smutek, a jej oczy zdawały się spoglądać za|przez|w gdzieś daleko. W nocy stawała się przestrzenią, a ja, małe dziecko, czarnało na nią z strachem. Jej głos było jak pieśń, a jej gesty miały siłę wypaczać rzeczywistość. Nocna dusza mojej matki była niezwykła.